Na przełomie lipca i sierpnia 1944 roku w okolicach Radzymina została stoczona największa bitwa pancerna na ziemiach polskich podczas II wojny światowej. Zakończyła się ona klęską 3 Korpusu pancernego 2 Armii Sowieckiej. Na polach bitwy pozostało około 300 zniszczonych sowieckich czołgów.
Wysunięcie się czołgów 3 Korpusu na przedpola Stolicy, daleko od własnego zaopatrzenia i w głąb sił niemieckich, uważa się za prowokację Stalina mającą na celu doprowadzenie do wcześniejszego wybuchu powstania w Warszawie, a tym samym spowodowanie jego klęski.
Z wojskami sowieckimi współpracowali żołnierze Armii Krajowej z jej Radzymińskiego Obwodu „Rajski Ptak”, który rozpoczął na naszym terenie Akcję „Burza”.