 |
Łowicz – polecamy tę ciekawą miejscowość krajoznawczą wszystkim, którzy, tak jak członkowie i sympatycy TPR, kochają zwiedzać Polskę.
Byliśmy w tym interesującym ośrodku kultury ludowej w sobotę 6 maja.
Słynne są tu procesje Bożego Ciała w strojach ludowych. Istotnym elementem folkloru łowickiego są wycinanki z różnobarwnego papieru: „ gwiozdy” , „ kodry „ , i „ tasimki „ , a także wiszące u sufitu „ pająki „ z papieru.
Ziemię łowicką nazywało się często księstwem łowickim, a Joanna Grudzińska, żona wielkiego księcia Konstantego, była nazywana Księżną Łowicką.
Łowicz jest również ciekawy ze względu na swoją historię. Pierwsza historyczna wzmianka w Złotej Bulli pochodzi z 1136 roku. Od XII wieku jest to własność arcybiskupów gnieźnieńskich.
Łowicz w okresie interregnum ( bezkrólewia ) stawał się nieformalną stolicą państwa ze względu na pełnioną przez arcybiskupa funkcję interreksa. Tu odbywały się synody, narady senatorów, zjazdy szlachty, prymasi przyjmowali królów, posłów, dyplomatów obcych państw.
Łowicz posiada dwa rynki: prostokątny rynek Kościuszki ( Stary ) i rynek Kilińskiego ( Nowy ) w kształcie trójkąta równobocznego.
Miasto leży nad Bzurą.
Na Starym Rynku znajduje się, warta zobaczenia, Katedra p.w. Wniebowzięcia NMP. Jest to budowla trójnawowa, renesansowo – barokowa z fasadą projektowaną przez Tomasza Poncino. Wewnątrz świątyni są pomniki 12 arcybiskupów.
Warto zwiedzić również Muzeum Łowickie z kaplicą p.w. św. Karola Boromeusza.
Znajdują się tam eksponaty archeologiczne, związane z historią miasta, etnograficzne, przedstawiające sztukę baroku oraz wystawy.
Wszyscy zapewne znają Łowicz z rodziny produktów owocowych i warzywnych: dżemów, konfitur, powideł… a także z wyrobów mleczarskich.
Miasto naprawdę godne uwzględnienia w turystycznych wojażach.
Z Łowicza przenieśliśmy się do Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie, które powstało 3 grudnia 1984 roku na bazie infrastruktury Sochaczewskiej Kolei Dojazdowej.
Dla zwiedzających zostało ono otwarte 6 września 1986 roku jako oddział warszawskiego Muzeum Kolejnictwa.
W placówce zgromadzono największą liczbę taboru wąskotorowego w Polsce i jedną z największych w Europie.
W trakcie trwającego pół roku sezonu turystycznego organizowane są przejazdy zabytkowym pociągiem Retro na czynnym 18 – kilometrowym szlaku z Sochaczewa do Wilcza Tułowskiego na skraju Puszczy Kampinoskiej.
My tym pociągiem nie podróżowaliśmy, ale kto wie, może letnią porą wybierzemy się na tę trwającą 6 godzin eskapadę. Tym bardziej, że niektórzy z rozrzewnieniem wspominali radzymińską kolejkę wąskotorową.
My swoją jednodniową eskapadę zakończyliśmy ogniskiem, grochówką i kiełbaskami pieczonymi nad ogniskiem w miejscu do tego przeznaczonym w Puszczy Kampinoskiej.
Nie przeszkadzał nam padający deszcz ani dosyć niska, jak na te majowe dni , temperatura. Było bardzo miło, że mogliśmy wspólnie spędzić tak atrakcyjnie ten dzień.
Dziękujemy panu Zbigniewowi Tomczykowi za zadbanie o każdy szczegół naszej wycieczki, prezesowi Janowi Wnukowi za historyczne wprowadzenia do zwiedzanych miejsc i pani Kazimierze Kręc za autorską opowieść o pięknym Mazowszu.
Wszystkim dziękujemy za wspaniałą atmosferę i do zobaczenia na kolejnym turystycznym szlaku.
|
